Kowal Ewa Coaching – szkolenia Lublin / terapia indywidualna

Zazdrość, emocje, niepokój… Terapia indywidualna

Większość z nas słyszała, że ludzie są istotami emocjonalnymi. Poza nielicznymi wyjątkami codziennie doświadczamy całego wachlarza  emocji. Budzimy się z nimi i z nimi zasypiamy. Czasami doświadczamy silnych emocji, które krzyczą do nas, aby dać im naszą uwagę i zachęcić do działania. Nasze emocje mówią nam, że jeśli podejmiemy działania na ich prośbę, nasz ból zniknie. Poczujemy się mniej sfrustrowani, nie będziemy  już zazdrościć, nie będziemy  się już niepokoić ani czuć się opuszczonymi. Albo, jeśli zareagujemy  na ich wezwanie, uświadomimy  sobie przyjemność i pasję, jakiej nigdy wcześniej nie zaznaliśmy.

Ze wszystkich emocji, które ludzie pokazują, zazdrość jest jedną z najczęstszych i niepokojących. Ma tendencję do wydobywania z nas najgorszego, nawet jeśli większość z nas ma tego świadomość. To odwieczny problem, przeżywany  od czasów biblijnych i bez wątpienia doświadczony jeszcze wcześniej.  Nie ogranicza się jedynie do ludzi, bowiem nawet dzikie zwierzęta, takie jak szympansy i słonie, wykazują skłonności do zazdrości.

Czym jest zatem zazdrość?

Zazdrość to złożona emocja, która obejmuje uczucia, od strachu przed porzuceniem do wściekłości i upokorzenia . Uderza zarówno w mężczyzn, jak i kobiety i jest najczęściej wywoływana, gdy osoba postrzega zagrożenie dla wartościowego związku ze strony osoby trzeciej. Zagrożenie może być realne lub wyobrażone. Nie ograniczając się do związków romantycznych , zazdrość może również pojawić się wśród rodzeństwa rywalizującego o uwagę rodziców, wśród współpracowników lub w przyjaźni. Psycholodzy – zwłaszcza psychoanalitycy – uważają zazdrość za objaw głęboko zakorzenionego braku poczucia bezpieczeństwa i niskiej wartości. Faktem jest, że zazdrość to bardzo bolesne uczucie. Wiąże się z cierpieniem, strachem, wyobcowaniem, brakiem stabilności, porzuceniem, smutkiem, złością, zdradą i zawiścią. Im bardziej jesteśmy niestabilni emocjonalnie, tym większą mamy skłonność do zazdrości. Zazdrość odróżnia się od zawiści, ponieważ zazdrość zawsze wiąże się z osobą trzecią postrzeganą jako rywal do uczucia. Zawiść występuje między dwojgiem ludzi i najlepiej podsumować ją jako „Chcę tego, co masz”. Chociaż zazdrość jest bolesnym doświadczeniem emocjonalnym, psycholodzy ewolucyjni  rozpatrują ją nie jako emocję, która powinna zostać stłumiona ale jako tą, której należy się uwaga – jako sygnał, sygnał alarmowy, że cenny związek jest w niebezpieczeństwie i że należy podjąć kroki, aby odzyskać uczucie partnera lub przyjaciela . W rezultacie zazdrość jest postrzegana jako niezbędna emocja, ponieważ zachowuje więzi społeczne. Motywuje ludzi do angażowania się w zachowania, które utrzymują ważne relacje.

„Zazdrość to emocja antycypacyjna. Jej celem jest zapobieganie stratom” – powiedział RalphHupka, profesor psychologii, emerytowany na California StateUniversity w Long Beach. „Zazdrość powoduje, że podejmujemy środki ostrożności. Jeśli ci się nie udają i partner ma romans, nowa sytuacja budzi gniew, depresję, rozczarowanie itd.”

Dlaczego tak jest?

Jeśli zazdrość wpływa negatywnie na ludzi, to dlaczego nadal zachowujemy się w ten sposób? Psycholodzy kultury twierdzą, że ludzie są z natury zazdrośni, po prostu dlatego, że nasza praca, relacje i dobra materialne wiele dla nas znaczą i nie chcemy ich stracić.

Zazdrość można najlepiej podzielić na dwie główne kategorie: normalną i chorobliwą . Jak już wspomniałam, wszyscy w pewnym momencie doświadczają zazdrości, bez względu na to, jak są świadomi siebie. Dr Hupka zauważa, że ​​etykiety mogą być dołączone do każdego rodzaju sytuacji, która powoduje zazdrość. Niektóre z nich obejmują:

• Romantyczną zazdrość: dr Hupka jak i wielu innych naukowców wierzy, że romantyczna zazdrość jest prawdopodobnie najczęściej doświadczanym typem normalnej zazdrości. W rzeczywistości, według PBS Nightly Business Reporter, pierwsze romantyczne związki walczące, zazwyczaj wiążą się z zazdrością, chociaż pary zazwyczaj przechodzą do walki o kwestie finansowe później. Co ciekawe, badanie z 2004 r. Opublikowane w EvolutionaryPsychology wykazało, że respondenci obojga płci, pytani o niewierność seksualną i emocjonalną, informowali o większej zazdrości dotyczącej niewierności emocjonalnej partnera.
• Zazdrość pracy lub władzy: Po prostu, ta forma uderza w ludzi, którzy są zazdrośni o „nieodebrane” awanse, poziom wynagrodzenia lub inne kwestie związane z pracą.
• Zazdrość przyjacielską: ludzie często boją się „stracić” przyjaciela na rzecz „intruza”.
• Rodzinną zazdrość: rywalizacja między rodzeństwem jest jedną z charakterystycznych cech tego typu zazdrości.

Chorobliwa zazdrość

Chorobliwa zazdrość: jest często opisywana przez wiele  przymiotników, w tym jako psychotyczną, patologiczną, urojeniową lub lękową zazdrość. Według dr Hupki chorobliwą zazdrość można przypisać wspólnym problemom, w tym skrajnej niepewności, niedojrzałości i byciu „obsesyjnym kontrolerem”. W niektórych przypadkach jest to jednak spowodowane chorobą psychiczną, taką jak paranoja lub schizofrenia, lub brak równowagi chemicznej w mózgu. Paranoja i schizofrenia mogą powodować złudzenia niewierności, powodując zazdrosną reakcję. Ekstremalna wrażliwość może również przyczyniać się do zazdrości w przypadkach, gdy osoba postrzega zagrożenie dla związku, gdy nie ma zagrożenia. „Nie jest łatwo określić, kiedy zmienia się w neurotyczną zazdrość” – mówi dr Hupka.

Chociaż całkowite uniknięcie zazdrości może być niemożliwe, eksperci uważają, że można kontrolować zazdrość. Zalecane jest, aby przyjaciele i kochankowie unikali pułapek zazdrości, będąc ze sobą szczerymi a w rezultacie uniknąć narastania niewypowiedzianych emocji. Negatywne uczucia mają tendencję do fermentacji  i z czasem prezentują się w sposób nieprzychylny. Wzbudzanie i utrzymanie zaufania jest również kluczowym składnikiem unikania zazdrosnych sytuacji. Wreszcie, inteligencja emocjonalna jest niezbędna do rozpoznawania sygnałów, które denerwują i martwią innych ludzi.

Negatywne aspekty zazdrości są oczywiste, ale czy może przynieść pozytywne rezultaty? Thomas Jefferson, na przykład, wierzył, że prawdziwie wolny rząd musi być oparty na zazdrości, aby go chronić i pomóc mu się rozwijać. Dr Hupka zauważa, że ​​normalna zazdrość jest znakiem, że jeden partner troszczy się o drugiego i ceni związek. W skrócie,  „kiedy zazdrość jest utrzymywana w granicach normalnego zachowania, może być dobrą rzeczą. Jednak w momencie, gdy czyjś króliczek jest zagrożony, weź to za znak, że zielonooki potwór zaszedł za daleko”.

Jak opanować zazdrość

Największa trudność  z zazdrością nie polega bowiem na tym, by jej wcale nie było, lecz na tym, byśmy to my nad nią panowali, nie zaś ona nad nami. Nikt nie ma wszystkiego, czego pragnie. Niektórzy są pozbawieni najważniejszego, inni czegoś mniej istotnego, ale trwanie w poczuciu krzywdy i urazy wobec ludzi, którzy mają to, czego my nie mamy, odbiera nam możliwość zamknięcia sprawy, ukojenia i pójścia dalej.Dojrzałość polega na umiejętności przetwarzania negatywnych uczuć w odpowiednie dla nas zachowania i decyzje. Aby skorzystać z tej konstruktywnej strony zazdrości, trzeba umieć szczerze przyznać się przed sobą: może dla mnie to za wcześnie, może jeszcze za mało umiem, może powinienem bardziej wziąć się do pracy, może najpierw muszę się wycofać ze swoich pomyłek? Albo to w ogóle nie dla mnie, ja w zasadzie tego nie chcę, co innego mnie interesuje, tylko żona mi suszy głowę, że od pięciu lat nie awansowałem.  Kiedy zazdrość bierze górę, chwyć ten moment, oddychaj powoli i obserwuj swoje myśli i uczucia. Pamiętaj, że myśli nie muszą oddawać rzeczywistości. Zazdrość jest uczuciem wewnętrznym. Masz wybór czy ją uzewnętrznić i zachowywać się w sposób emocjonalny, czy też nie. Zastanów się, co przyniesie ci więcej korzyści.  Zajrzyj w głąb swojej  duszy i postaraj się zrozumieć prawdziwą przyczynę odczuwanej zazdrości. Czego zazdrość uczy Cię o Tobie samym?